www.merlinrpg.fora.pl

- Jest potężne. Król bardzo o nie dba. Mnóstwo ludzi tam przyjeżdża, choćby po to, by handlować. A turnieje, które się u nas odbywają są najlepsze, jednak nie ma się czemu dziwić. Mamy znakomitych obr ...

- No to w drogę. Niedługo dojdziemy do miasta. Zobaczysz, że będzie dobrze - uśmiechnełą się, kierując się ku ścieżce prowadzącej do Camelot.

- Jak wiesz już, wolę samotność i stronię wręcz od towarzystwa króla. On nie toleruje magii. Poza tym... ileż to można czasu spędzać na zabawie. Jakoś... jakoś nie przepadam za tym - powiedziała szcze ...

- Wiesz... ja nie chodzę do karczmy, nie przystoi mi to, jednak mogę zrobić dla ciebie wyjątek, bądź... zaprosić do swojego domu. Nikogo i tak w nim nie ma. Na zamku jest uczta wydana na cześć naszego ...

- Cieszę się z tego - usmiechnęła się, podchodząc do niego. Wyciągnęła rękę na znak zawartej przyjaźni.
- A więc co robimy teraz? Może faktycznie udamy się do Camelot, hmm?

Słysząc o kwiatkach roześmiała się serdecznie. Już widziała jak wręcza jej roślinki z cwaniaczkowatym uśmiechem. Jednak to była jak najwspanialsza myśl.
- Zgadzam się, z całego serca - powiedziała sz ...

- Nie wiem. Może jestem głupia, brzydka i nie zasługuję na nic takiego - wzruszyła ramionami. - Naprawdę nie mam pojęcia o co chodzi. Ale chociaż widzisz jak wiele ten kwiatuszek od ciebie dla mnie zn ...

- Nie gniewam się - odpowiedziała jak najbardziej szczerze. Miły gest, kwiatuszek i uśmiech od razu poprawiły jej nastrój.
- Dziękuję - wzięła kwiatuszka. Obracała go w palcach. - Nikt nigdy nie dał ...

- Myślę, ze zbyt nisko się oceniasz - powiedziała szczerze. - Wcale nie jesteś do niczego. Przeciwnie. Moze dopiero musisz to zauważyć, ale tak jest - naprawdę jesteś wartościowy i dobry, tylko czasem ...

- Nie, to nie o to chodzi - podniosła głowę. - Po prostu... czasem weź wszystko na spokojnie, z uśmiechem i takie tam. Przykro mi było, gdyż nie mam żadnych przyjaciół. Wszyscy uważają mnie za dziwną, ...

Yvaine się nie odzywała. Nadal płakała cichutko. Było jej bardzo smutno, gdyż choć nie chciała tego przyznać, nie miała przyjaciół, a znajomość z tym sympatycznym początkowo mężczyzną, bardzo ją radow ...

- To nie był gest miłosierdzia! Po prostu chciałam to zrobić - odpowiedziała, a w jej oku błysnęła łza. Usiadła pod drzewem, ukrywajac twarz w dłoniach.

- Wiesz co, jesteś naprawdę... naprawdę... - nie dokończyła, tylko poskładała mu nos i wytarła krew. - A nic... - dodała spokojniej, po czym odwróciła siena pięcie i wolno ruszyła w stronę jeziora.

- Bo tak jest1 Dranie przebrzydłe i fałszywe - pokazała mu język. - Zaraz ci ten nos rozwalę z powrotem chyba Razz

- A wy jesteście... buraki! - odgryzła się. - bez życia, humoru i niczego - powiedziała nieskładnie. - I tylko patrzycie, by kobietę uwieść i się zabawić. Dokuczliwe niedorajdy! z tego w ogóle pożytk ...