www.merlinrpg.fora.pl

Lord Briscoe

Lord Briscoe skłonił się szarmancko i uśmiechnął do ... Gwen ? Chyba tak miała na imię.
- To, co zwiemy różą, pod inną nazwą nie mniej by pachniało* - zacytował - niech pochodzenie nigdy nie przyćmi urody, którą nosi Pani w sercu.
- Czy znajdzie się miejsce w tym pięknym zamku dla dwóch wędrowców strudzonych podróżą ?

-------
* cytat Williama Shakespeare'a. Zdaję sobie sprawę, że czasy Arturiańskie to kilka wieków przed narodzinami Skakespeare'a, ale czym byłoby życie bez poezji Wink

Artur Pendragon

Artur przyjechała do miasta wraz z Merlinem, który jednak natychmiast udał siędo Gajusza. Książę zszedłz konia i ujrzawszy Lady Morganę, Lady Haley oraz Gwen, poszedł w ich kierunku. Stanął za jakimś mężczyzną, który był wraz z nimi i słuchał tego, co ma do powiedzenie. Gdy męzczyzna skończył, Artur zaczął klaskać.
- Naprawdę cudowne, brawo, brawo - powiedział z ironią. - Pięknie miesza pan kobietom w głowie, panie? - spojrzał na niego.

Haley

Spojrzała na Arthura który sie pojawił
- Witaj Arturze - powiedziała do niego skrywając swą twarz za wachlarzem. Na głowie lśnił diadem

Lord Briscoe

- Lord Richard Briscoe, do usług - skłonił się grzecznie słysząc słowa mężczyzny - kobieta jest największą zagadka ludzkości i jedynie poezja potrafi ująć jej magnetyczną efemeryczność w słowa. Nie ma w tym złych intencji, a jedynie podziw i szacunek - uśmiechnął się triumfalnie

Ginewra

- Dziękuje panie, za pocieszające słowa - powiedziała Gwen, patrząc raz na Lorda, a raz na Artura.
- Jednak chyba naprawdę nie zasługuję na takie słowa - dodała cicho.

Lady Morgana

- Artur, trochę literatury od czasu do czasu na pewno by Ci nie zaszkodziło - spojrzałam na niego lekko unosząc brwi - Lord Briscoe jest naszym gościem

Haley

- Lady Morgano i Gwen moze udamy sie do mojej komnaty na wieczerze ?

Artur Pendragon

- Gwen, nie słuchaj go. - To bajerant, który chce się przychlebić kobietom - powiedział Artur, mierząc lorda wzrokiem. - Jego słowa są mądre, ale również mącą w głowie - odwrócił sięku Lady Haley.
- Witaj w Camelot, pani - skłonił się grzecznie.
- Co ciętutaj sprowadza panie? - zapytał meżczyznę, krzyżujac ręce na piersiach, patrząc na niego wyczekująco.

Haley

- Miło mi ciebie widziec - zwróciła sie do niego wciąż ukrywając twarz za wachlarzem, było tylko widać brązowe orzechowe oczy

Lord Briscoe

- Jestem wędrowcem, który pragnie poznać wasze piękne królestwo i chce choć przez chwile upajać się widokiem jego najpiękniejszych klejnotów - spojrzał na 3 damy stojące koło niego i dyskretnie mrugnął w stronę Gwen - mój sługa potrzebuje strawy a moje konie są wycieńczone. Czy pozwolisz nam Panie zatrzymać się na Twym dworze przez jakiś czas ?

Artur Pendragon

Kiedy Artur zobaczył jak Lord uśmiecha się do kobiet, wywrócił oczami.
- Nie mam nic przeciwko - powiedział to jednak tonem, z którego wyniakało, że najchętniej pozbył by się go już teraz. - Jednak ostateczna decyzja nalezy do mojego ojca. Jesteśmy obecnie w trudnej sytuacji politycznej i ojciec obecnie nie przyjmuje gości, jednak być moze zrobi wyjątek.

Haley

Przyglądała im sie badawczo. Nie wiedziała co może powiedzieć. Tak bardzo tęskniła za swojim ojczystym krajem

Ginewra

Gwen dostrzegła ironię w głosie Artura, po czym mimowolnie uśmiechnęła się lekko.
Spojrzała na Morganę i na Lady Haley rozbawionym wzrokiem. Wyczuła, że książęjest zazdrosny i zły o to, że ktoś okrada go z uwielbienia, jakim darzą go kobiety.

Lady Morgana

- Mężczyźni - Morgana westchnęła i spojrzała porozumiewawczo w stronę Gwen - może Pan pozostać na dworze tak długo jak tylko będzie tego chciał - powiedziała pewnie miażdżąc Artura wzrokiem - Camelot będzie zaszczycony móc gościć Cię Sir w swych progach.

Haley

Zakręciło jej sie w głowie jakby zjadła cos niedobrego. Lecz nie dała po sobie tego poznać